Estland viede in 2018 hun 100-jarige onafhankelijkheid van de talloze bezetters die dit kleine landje keer op keer heeft moeten verduren. Hoofdstad Tallinn, nu niet de meest voor hand liggende locatie om enkele winterdagen door te brengen, biedt echter een en al schoonheid, prachtige natuur en vooral; mooie mensen.
Iets meer dan 48 uur om alles uit dit bezoekje te halen. Niet gemakkelijk, maar een uitdaging is altijd mooi meegenomen!
Tallinn in wintertijd
Afgelopen zomer zette ik hier ook al voet aan wal, maar aangezien we ons nog in putje winter bevinden ga ik het houden bij het winterse karakter van Tallinn en haar schitterende omgeving. Dat verslag deel ik met je wanneer de zon nét iets meer zijn snoet laat zien.
Via de website likealocalguide boekte ik de Lahemaa National Park Day Tour from Tallinn. Wat deze website onderscheidt van bijvoorbeeld een Tripadvisor is dat je hier, naast het vinden van allerlei handige toeristische info, een local kan boeken om je rond te leiden. Sommigen doen dit gratis. Anderen vragen hier, logischer wijze, een kleine vergoeding voor. Leuk detail, deze website is opgericht door twee, jawel, Esten.
Estse natuurpracht
Tenzij je een stevige som wil betalen, deel je bij zulke rondleidingen meestal je gids met een kleine groep. Ook in dit geval telt onze groep 8 personen. 4 Australiërs, een Italiaan, twee Fransen en deze Belg. Met een goed uitgerust busje rijden we binnen no-time buiten Tallinn, op weg naar de eerste stop; de Jägalawaterval. De hoogste, natuurlijke waterval in Estland met de gigantische hoogte van… 8 meter. Het water hier heeft een ietwat onsmakelijke bruine kleur, maar onze gids stelde ons gerust dat het drinkbaar was. Getest en goedgekeurd!
De tocht zet zich verder naar het Virus Bog Trail. Een bog kan je omschrijven als een soort van moeras dat vooral gevormd is door afstervend plantenmateriaal. Stilletjes hoopte ik dat een dik pak sneeuw het park had bedekt, maar helaas ligt de temperatuur tijdens mijn bezoek hoger dan normaal. Geen sneeuw in de bog, maar dat maakt de wandeling niet minder feeëriek. Een wandeling van enkele kilometers die begint op een pad, overgaat in een boardwalk van een metertje breed, tot uiteindelijk een verhoogje van slechts twee balken breed. Het is misschien warm, maar ijs ligt er nog genoeg, ook op de paden en balken. Voor de durvers dus!
Wil je je longen eens in je borstkas voelen, dan moet je hier geweest zijn. Ik kan me geen moment in mijn leven herinneren wanneer de lucht zo zuiver aanvoelde. Hier doe je het voor.
Een beetje urban exploring
Even verder houden we halt bij de verlaten onderzeeërs basis; Hara, een reliek uit de tijd van de U.S.S.R. Als je, net als ik, niet vies bent van een beetje UrbEx is dit een pareltje. De sporen van voormalige bezetters, waaronder de Russen, tonen zich overal.
Ook bij de volgende halte bemerken we sporen van het minder vrolijke verleden van Estland. Ook al gaat het maar om een verlaten uitkijktoren, het waarschuwingsbord met Russische tekens herinnert je er toch maar aan dat het niet altijd zo vredig is geweest. Ik spreek nu over het vissersdorpje Käsmu, waar we een bezoekje brengen aan het Käsmu Sea Museum. We zijn nooit verder dan een paar kilometer verwijderd van de Finse Golf, dus alles is hier bedekt in een maritiem tintje. Je kan hier niet enkel objecten en foto’s over het leven op zee bezichtigen, maar de uitbater schotelt ons een overheerlijke, zelfbereide zalmmaaltijd voor! Allemaal in de setting van de uitbater zijn woning. Dit kàn je gewoon niet kopen in een restaurant, zulke échte en authentieke sfeer. Hands down, de beste vismaaltijd die ooit m’n slokdarm gepasseerd is. Voor deze maaltijd dien je nog wel de verwaarloosbare som van 13 euro te betalen aan deze vriendelijke mijnheer en zijn lieftallige vrouw.
Feeërieke kerstsfeer
In putje winter valt de duisternis heel snel in Estland. Wanneer het dessert door iedereen verorberd is en de klok net geen 16u leest, is het al best donker buiten. Hier moet je natuurlijk ook rekening mee houden. Dit houdt onze gids er echter niet van nog enkele snelle stops in te lassen, vooraleer je écht geen steek meer ziet. Op onze weg terug naar Tallinn houden we nog even halt bij een van de talloze manors die verspreid zijn over Estland. Deze herenhuizen waren vooral eigendom van Duitse en Russische grootgrondbezitters die de lokale Estse bevolking gebruikten als arbeidskrachten. Iedereen vindt ze prachtig, maar niemand wil, lees: kàn, ze heden ten dage kopen. Degene waar wij halt houden behoort volgens de gids tot de iets meer bescheiden herenhuizen van Estland. Jawadde…
Wanneer we tegen de klok van 18u terug in Tallinn aankomen, besluit ik nog even over de sprookjesachtige kerstmarkt te kuieren. Als de binnenstad er in de zomer als zo sprookjesachtig uitziet, moet ik bekennen dat ik toch deze setting verkies. Jammer dat er geen sneeuwtapijt ligt om het plaatje te vervolledigen, maar niemand zijn hart blijft onberoerd bij de kerstsfeer in Tallinn. Erewoord!
Historische scenes van weleer
Op de tweede dag besluit ik het Estonian Open Air museum een bezoekje te brengen. Het Bokrijk van Estland dekt de lading wel grotendeels. In dit enorm park kan je alle bouwstijlen uit de Estse geschiedenis bewonderen. Van kleine vissershutjes uit het noorden, tot hoeves en schuren uit het binnenland, inclusief acteurs die oude stielen met plezier voor je tonen. Tegelijkertijd kan je een app gebruiken om een audiogids te raadplegen. Doe je het zonder die audiogids, kan het bezoek misschien een beetje eentonig uitvallen, dus neem zéker een hoofdtelefoon mee als je van plan bent hier te passeren. Je kan hier immers gemakkelijk enkele uren spenderen.
Tallinn vanuit de lucht
En om de tweedaagse aan Tallinn af te sluiten ga ik nog even van de grond, letterlijk dan. De 314 meter hoge televisie toren van Tallinn verzorgde de radio- en tv-verbindingen voor de Olympische Spelen in Moskou in 1980. Het observatieplatform bevindt zich op slechts 170 meter hoogte, maar ik daag je uit om langer dan 5 minuten in de snijdende wind in te staan. In de zomer kan je trouwens, met uitgebreide beveiliging uiteraard, op de rand van het platform gaan staan. Nog een reden om terug te komen!
Dit is maar een voorstel om twee winterse dagen in Tallinn te spenderen, maar dit vul je natuurlijk zelf in. Deze stad, dit land én de mensen hebben ondertussen mijn hart gestolen.
Praktisch
Je kan vanuit Brussel met LOT Polish Airlines rechtstreeks naar Tallinn vliegen in ongeveer 2,5 uur. Ikzelf koos dit keer voor Lufthansa en een overstap in Duitsland omdat dit goedkoper was. Vluchten zoeken kan hier.
Voor een citytrip naar Estland heb je alleen maar je identiteitskaart nodig. Betalen doe je er gewoon met euro’s.
